Op vakantie tot en met 15 juli

Het is zover. Deze commerciële professional hangt zijn strakke pakken in de kast om zijn twintig jaar oude camping outfits tevoorschijn te halen. Drie weken op de bonnefooi richting een plek met lekker weer en goede wijn om een grote stapel boeken door te werken, die niks met verkoop te maken hebben. Oftewel, dit weblog pauzeert lekker mee tijdens mijn reis.

Omdat ik een dag of 20 afwezig ben, heb ik 20 gezellige links als klein afscheidscadeau. Kris kras door elkaar. Klikken maar. let's go.

• Laat je buurman in het vliegtuig schrikken met een aftelmechanisme op je laptop.
• Ultieme laser graffiti in Rotterdam getest.
• Als je echt geen leven meer hebt, ga je gewoon kaartjes stapelen.
• Waar gaat al dat verdiende geld met olie naar toe?
• Alle afleveringen van South Park en hier de 25 hoogtepunten van de hele serie.
• De tien mooiste bomen ter wereld.
• 20 goocheltrucks met uitleg, leuk om je kinderen te vermaken tijdens regen in je tent.
• Ik heb mijn hele leven geoefend met het gooien van ballen op de kermis.
• Weer een aardige verzameling grappen en grollen op het werk.
• De allerslechtste gadgets van James Bond.
• Prettig tijdverslindend spelletje in de geest van Breakout.
• Maak een mozaiek van je mooiste foto's.
• Ik wil warme pizza's uit de automaat.
• 500 jaar vrouwengezichten uit de kunst in drie minuten.
• Het verschil tussen echt en videospel is vrijwel nihil geworden.
• Als je het zat bent om kleine bouwdozen in elkaar te zetten.
  
• De verhalen achter de stockfoto's.
  
• Ultra slechte imitaties uit China.
  
• Lekker oude Nintendo spelletjes spelen.
  
• Ik maak mijn eigen gadgets wel.

Tot over drie weken!

Harro
8-)

Mooie plaatjes in je commercial

Je bent een reus van een bedrijf bent en je wil toch reclame maken. Dan maak je een serie commercials met mooie beelden en ontroerende momentjes. Mini speelfilmpjes eigenlijk. Ja, de serie ecomagination spots van General Electric spreken me wel aan.


Andere aansprekende voorbeelden uit de serie zijn: vissen naar water en Wright brothers.

Off-topic weekend: de kracht van de macht van tien

Een filmpje op leeftijd, maar nog steeds een krachtig beeld. Vanaf 1 meter gaan we in stappen van 10 uitzoomen in het heelal. Morgan Freeman is onze reisgids.


The simpsons en The men in black hebben een andere kijk op de Powers of Ten.

Wie kent JP persoonlijk?

Als ik een netwerkworkshop geef dan gebruik ik vaak het voorbeeld van de drie stappen. Iedereen kent elkaar in Nederland binnen drie stappen. Wereldwijd zijn er slechts zes stappen nodig om iedereen te kennen via je netwerk.

Stanley Milgram heeft hier onderzoek naar gedaan in zijn small world experiment.

Maar goed, terug naar Nederland. Jan Peter Balkende is mijn voorbeeld om deze drie stappen toe te lichten. Iemand in de zaal kent wel iemand anders die Jan Peter persoonlijk kent. Dus zijn we allemaal in drie stappen verbonden met JP (omdat we allemaal nu die persoon in de zaal kennen). Ik ken JP zelf ook via twee stappen, dus via mij kent ook iedereen hem in drie stappen.

Dit fenomeen geldt eigenlijk voor iedereen in Nederland. Als je iemand wil spreken, is hij of zij benaderbaar via je netwerk. Als je maar de juiste contacten maakt. Netwerken als Xing en Linkedin zijn hier ook uitermate geschikt voor.

Een verslagje (PDF) van een netwerkworkshop die ik heb gegeven voor de Haagse Hogeschool is als artikel in de bijlage De ondernemer van het AD verschenen.

200 and still going strong

De 100ste post lijkt nog maar net geleden, maar we zijn alweer aanbeland bij het dubbele. Ik hoop dat jullie er elke dag van genieten en af en toe een tip of idee meepikken.

Voor vandaag een simpele posting. Een werkelijk geniale webpagina van een Franse Internet aanbieder. Klik op de link, zak achterover en geniet.

Pitchen, speechen of gewoon voorstellen

Een goede elevator pitch (of elevator speech) maken is hard werken. Ik ben na vier jaar nog steeds aan het schaven en beitelen om mijn eigen tentje scherp neer te zetten. In veel gevallen merk ik dat met 1 elevator pitch je er niet komt. Soms heb je maar een seconde of tien, bijvoorbeeld na de vraag "...en wat doe je?" op een netwerkborrel. Dan is het ongepast om meteen een glad betoog van een minuut af te steken. Maar soms heb je meer tijd, bijvoorbeeld tijdens een businesslunch of een officieel voorstelrondje aan een netwerktafel.

Ik heb een artikel geschreven over het maken van een elevator pitch van 10, 30 en 60 seconden. Misschien helpt het je om je eigen verhaal fijn te slijpen.

Het artikel Hoe u zich krachtig voorstel in drie smaken is als PDF te downloaden en te lezen. Eerder verschenen in Tips en Advies Verkoop.

Stoelendansen

De drukte van de afgelopen maanden is aan het afnemen. Ik ga het deze vakantieperiode ook iets rustiger aan doen. Vanaf volgende week ben ik een week of drie op vakantie, dus dan zijn er een werkdag of 15 geen updates te zien. Volgende week woensdag zal mijn laatste posting zijn voor mijn vakantie. Ik heb nog heel veel leuk materiaal liggen wat ik vanaf half juli weer zes keer per week zal posten. Voor vandaag een aardig commercial van een stoelendans met auto's. Origineel en vrolijk.

Opstaan helpt

Een aantal maanden geleden gaf ik een workshop voor een man of 80, tijdens een bijeenkomst van een businessnetwerk in samenwerking met de lokale KVK. Gezellige avond, enthousiaste ondernemers en heel veel netwerkkansen. De aanwezige bezoekers waren een goede mix van eenpitters, kleine en middelgrote bedrijven en kantoren van landelijke organisaties, zoals banken en accountancykantoren.

Ik heb diverse thema's die ik tijdens een workshop kan gebruiken, maar dit keer had ik het simpel gehouden: van drie thema's de beste 5 tips geven. Geen powerpoint, geen promopraatjes, maar 15 direct bruikbare tips voor ondernemers geven over netwerken, verkopen en acquisitie. Dat alles met lekker veel vaart en interactiviteit.

Tijdens het onderdeel netwerken kwam de elevator pitch ter sprake. Ik vroeg wie van de 80 aanwezige ondernemers zijn eigen elevator pitch 'en public' zou willen delen. Enige seconden was het doodstil in de zaal. Toen stond een vrouw op, stelde zich voor en deed haar pitch op een krachtige en authentieke manier. Na applause voor haar vroeg ik of er nog meer vrijwilligers waren. En die waren er niet. Geen enkele andere ondernemer stond op. Ongelofelijk.

Ik begrijp dat het best spannend is om voor een flinke groep van mede-ondernemers het woord te nemen en te pitchen. Maar je bent naar een netwerkavond gekomen om contacten te leggen. En dan krijg je de kans om direct jezelf in de schijnwerpers te pitchen, en dan haak je af. Tsja, volgens mij is het tijd dat een hoop ondernemers een training spreken in het openbaar gaan volgen en hun elevator pitch oefenen. Je bent toch geen ondernemer geworden om grijze muis te blijven.

De vrouw die wel de guts had om te pitchen is Annelies Arendse, waar ik na de workshop nog een leuk gesprek mee heb gevoerd. Zij vertelde me gepassioneerd over haar bedrijfje en over alle voordelen die stoelmassages bij de werknemers van haar klanten tot gevolg heeft. Zij heeft zich in ieder geval met haar optreden in 30 seconden bekend gemaakt bij een grote groep ondernemers. Dat kunnen de andere 79 niet zeggen.

Off-topic weekend: met lego kun je alles maken

Tijdens een training maak ik wel eens gebruik van een oefening met Lego stenen, bijvoorbeeld als onderdeel van een communicatie of onderhandelingoefening. Het is altijd fantastisch om te zien dat volwassen mensen meteen weer hun kindzijn ontdekken als er Legostenen op tafel komen. Dus voor dit Off-topic weekend staat Lego op het menu.

Als eerste wil ik je wijzen op de website van Nathan Wawaya, een kunstenaar die al zijn sculpturen van Lego maakt. Op CNN is een mooie reportage over zijn werk te vinden.

Youtube heeft een grote collectie filmpjes van machines die van Lego zijn gemaakt, bijvoorbeeld een breimachine, een barman en een ultieme elastiekjes mitrailleur.

Naast een lijstje met de 10 raarste Lego creaties, heb ik nog een aantal indrukwekkende andere bouwwerken van Lego: sculpturen van Henry Lim, een heus vliegdekschip, werk van Eric Harshbarger, The brick apple, Sean Kenney's werk en de modellen van Holger Matthes.

Als je inspiratie droogt loopt

Er zijn van die dagen dat er niks uit je handen komt. Geen goede ideeën of vernieuwende ingevingen. Dan is het goed dat er tegenwoordig automatische ideeënmakers te vinden zijn. Even op de knop drukken en de ideeën stromen binnen.

Wat denk je bijvoorbeeld van de automatische advertentiemaker? Een combinatie van bestaande teksten met willekeurige foto's uit Flickr. Somslevert het prachtige combinatie's op, soms krijg je onzin.

Hieronder nog een aantal grappige 'generators':

• De automatische klachtenbrieven schrijver. Vul even naam van de persoon en het bedrijf in en je krijgt een complete klachtenbrief.
• Een Web 2.0 bedrijfsnaam maker. Je kan meteen kijken of de naam al bestaat en of je deze kan registreren.
• Een tool voor het maken een willekeurige kindernaam. In vele talen beschikbaar.
• Een heerlijke Bullshit generator voor iedereen die interessant wil meepraten tijdens een IT of management bijeenkomst.
• Maak je eigen waarschuwingssticker of foutmelding.
• Creëer je eigen Piet Mondriaan schilderij.
  
  

Let me entertain you: mannen met mutsen

Dit is een mooi raadsel als echte brainteaser om je klanten te vermaken. Doet het ook goed op een familiefeestje trouwens.

Vier mannen zijn tot hun nek in de grond begraven. Ze kunnen totaal niet bewegen, zelfs hun hoofd niet, dus kunnen ze alleen naar voren kijken. Tussen man A en B staat een dikke muur. Elke man heeft een muts op. Ze weten dat er 2 rode en 2 blauwe mutsen zijn. De mannen weten niet welke kleur muts ze op hebben. Om te voorkomen dat ze doodgeschoten zullen worden moet een man binnen 10 minuten tegen de beul roepen welke kleur muts hij op heeft. Als het fout is gaan ze er allemaal aan. Er mag niet met elkaar gesproken worden.

Na vijf minuten roept een van de mannen de juiste kleur van zijn muts

Vraag: wie van de mannen roept de kleur van zijn muts en hoe weet hij dat?

Het antwoord kan je hier vinden.

Go guerrilla go

Ik heb weer een mooie collectie guerrilla acties voor jullie opgedoken uit mijn uitpuilende archief. Om te beginnen een inspirerende actie voor Valentijnsdag:

Om de nieuwe Ipod Hi-fi te vieren, plakt de Apple store stickers (2) van gebroken ramen op haar vitrine. Een balletgezelschap maakt gebruik van draaideuren en slagbomen voor haar promotie. In de bus kan je direct reclame maken voor een boardshop of een biertje en een roltrap kan dienen als achtbaan, als printer of om te laten zien dat je goede batterijen maakt. De rollenband op het vliegveld is ideaal geschikt als promotie voor een casino. Op een deur plak je een botsende vrouw, een actieposter tegen landmijnen of een groep mensen die schrikken van je geur als je geen deodorant op hebt. Voor je karateschool maak je zo of zo reclame. Als laatste nog een aantal fraaie acties: een dam van een stuwmeer als maandverband, straatribbels als condoom, een reclamezuil als kurk, een lift als heftruck, een strand met cartoontekst, theezakjes in je stadstuinen, een mat als remmentest, ruitenwissers gebruiken als strijkstok en plassende mannen laten voetballen.

En wat doen we met het geld?

Soms wil je je collega's tot de orde roepen, het beestje bij de naam noemen, schelden, tieren. Maar uiteraard blijf je in de praktijk beschaaft en correct. Behalve als het voor het goede doel is. In dit geval een speciale pot, waar iedereen een donatie in moet stoppen als je vloekt. En wat gebeurt er met het geld? Daar kopen we een kratje bier van. Geniet van een nieuwe commercial van Bud Light.

Hoe merk je dat de economie aantrekt

Ben ik een oude zak aan het worden of neemt de kwaliteit van het winkelpersoneel tegenwoordig zo sterk af dat je soms de neiging krijgt weg te lopen of te gaan schelden? Afgelopen woensdag, mijn pappadag. Ik vertrek met jonge dochter de stad in om boodschappen te halen en wat andere dingetjes in diverse winkels. Hier een korte samenvatting van mijn relaas:

Winkel 1: een drogisterij
Met drie artikelen in mijn mandje loop ik naar de kassa waar ik meteen als eerste aan de beurt ben. Tenminste als je de beveiligingsbeambten bij de deur niet meerekent. Ik zet mijn mandje op de toonbank en wacht tot de cassière de moeite neemt af te rekenen. Helaas is het diepgaande gesprek tussen haar en de twee boys van de bewaking over wie dit weekend wie heeft gezoend veel belangrijker. Zonder me aan te kijken leegt ze verveeld mijn mandje, ondertussen heftig door discussierend met haar boys. Als het mandje leeg is, leg ik maar wat geld op de toonbank, want wat het totaalbedrag is wordt me niet duidelijk. Nog steeds zonder enig oogcontact wordt het wisselgeld op de toonbank neergesmeten, niet een lettergreep missend van het smeuïge verhaal van haar collega's. Mijn woorden "nog een fijne dag" hebben geen enkele impact en ik sta weer buiten.

Winkel 2: een dvd-winkel
Op zoek naar een leuk cadeau voor een kennis scan ik in korte tijd de '3 voor de prijs van 2' bakken. Dat is op zichzelf altijd een helse klus, want verder dan 1 leuke film kom ik zelden. Maar dit keer zit het mee en een paar minuten later sta ik met een stapeltje van drie bij de kassa. Daarachter staat een jonge vent, verwilderd haar, rode oogjes van de avond ervoor met een mobieltje stevig aan het oor gedrukt. Ik zie dat hij me heeft opgemerkt, want verveeld tilt hij zijn rechterwijsvinger een paar millimeter omhoog, ten teken dat mijn verschijning zijn netvlies heeft gepasseerd. Zijn gesprek aan de telefoon is beëindigd, maar voordat ik iets heb kunnen zeggen heeft hij een nieuw gesprek opgestart en loopt weg van de toonbank naar achter in de winkel. Daar sta ik dan. 1 minuut, 3 minuten, 5 minuten. Wachten. Pissed off raken. Zijn telefoongesprek is blijkbaar erg belangrijk, een wachtende klant niet. Na nog een paar minuten te hebben gewacht leg ik mijn stapeltje maar op de toonbank en verlaat ik hoofdschuddend de winkel. Op naar de laatste beproeving.

Winkel 3: de supermarkt
Met boodschappenlijst in de hand werk ik snel alle schappen af. Mijn mandje puilt weer eens uit als ik in de rij sta voor de kassa met de brede doorgang. Als ik mijn portemonnee open doe zitten daar twee groene waardebonnen, van een actie die op dat moment loopt in deze winkel. Bij elke 10 euro aan boodschappen krijg je een actiekaartje, waarop je direct prijzen kan winnen. Ik had bij de ingang reeds gevraagd aan een vakkenvullende jongen waar ik die kaartjes moet inleveren, en de mompelende woorden "bij de kassa" kon ik ontcijferen. Dus ik leg de twee kaartjes neer, die kunnen worden ingewisseld voor een Mona -toetje en een reep chocolade. "U heeft deze twee producten niet meegenomen", bijt de caissière me toe, als de band leeg is. "Sorry?" probeer ik. "U moet wel die gratis producten zelf opzoeken in de winkel en meenemen naar de kassa natuurlijk. Hoe denkt u anders dat u ze kunt meenemen." Ik ren de winkel in om die twee zaken op te sporen, een huilende dochter achterlatend bij de kassa. Als ik weer terug ben, word ik als een crimineel aangestaard door de lange rij achter me en de bitch bij de kassa. Ik probeer nog uit te leggen dat haar collega in de winkel mij dit niet had duidelijk gemaakt, maar het heeft geen zin. De bitch bij de kassa verscheurt de kaartjes en zonder een "tot ziens" wordt de volgende klant afgewerkt. "Wat een leuke actie toch", denk ik als ik uiteindelijk weer buiten sta. Tijd om van supermarkt te wisselen.

Een ochtendje de stad in is een ware beproeving geworden. Klantvriendelijkheid, behulpzaamheid, kennis van zaken en allerlei andere commerciële deugden zijn zelden meer te vinden en dan alleen nog bij de kleinere winkels. De filialen van de grote ketens zijn een ware verschrikking. Het lijkt alsof al het goede personeel wat er was is al lang is doorgestroomd naar andere (betere) banen. Of ben ik een oude zak aan het worden?

Off-topic weekend: dansend door de tijden heen

Jumpstyle is de nieuwe dansrage onder jongeren. Een mix van een Oostenrijkse lederhosen dans op een gabber deuntje. Maar de afgelopen 50 jaar zijn er natuurlijk vele andere danshypes voorbij gekomen. Stand-up comedian Judson Laipply zet ze op een rijtje:


Als bonus heb ik een prachtig overzicht gevonden van de meest foute voorkanten van albums aller tijden.

Powerpoint nog maar een keer

Ik heb het al een aantal keren gehad over het verkeerd gebruik van Powerpoint in presentaties. Teveel teksten, afgrijselijke kleuren, overdadige animaties en grafieken enzovoort. Comedian Don McMillan zet de belangrijkste fouten nog even op een rijtje:



Het originele filmpje kan je vinden op de MySpaces plek van Don zelf.

Met je concurrent aan tafel

Eergisteren had ik wat voorbeelden van concurrenten die elkaar de loef proberen af te steken in diverse advertentieuitingen. Maar concurrenten zitten op diverse momenten ook met elkaar aan tafel. Vooral tijdens beurzen, seminars en grote projecten ontmoet men elkaar, drinkt en eet samen en wordt informatie uitgewisseld en soms tips en adviezen gedeeld. En waarom eigenlijk niet. In het commerciële speelveld wordt er om het hardst gestreden om opdrachten en klanten, maar daarbuiten kan je beter goed contact met elkaar hebben. Zo heb ik zeer regelmatig contact en overleg met collega commerciële trainers. Dit zijn vaak erg gezellige en nuttige sessies, waarin we over alles praten, behalve over klanten. Daaruit zijn diverse samenwerkingprojecten ontstaan, die we samen hebben uitgevoerd, maar individueel nooit hadden kunnen uitvoeren vanwege de benodigde schaalgrootte. Ook heb ik er geen moeite mee, als collega trainers een training van mij bijwonen (mits dat ook vice versa gebeurd) en daar leer je veel van. Feedback van een professionele collega is waardevoller dan feedback van deelnemers.

Ik kwam vandaag een filmpje tegen van een gezamenlijk interview met Steve Jobs en Bill Gates, van grote concurrenten Apple en Microsoft. Kijk ze eens 'gebroederlijk' op hun stoelen zitten.




Voorafgaand aan het interview werd dit filmpje getoond. Een verslag van het complete interview is hier te lezen. Een videoverslag van het complete interview is hier te vinden.

Interactief adverteren

Reclames worden steeds meer uitgevoerd met interactieve elementen. Vooral buitenreclame op billboards, beurzen en stations. Bijvoorbeeld deze diverse interactieve reclame op een metrostation in Shanghai:

Ook deze voorbeelden spreken mij zeer aan: Een Lexus car crash, een rollende man op een Ikea bed, lekker op straat spelen, een touchless table in Tokyo en een bioscoopreclame van Bacardi. Deze wonderbra advertentie is niet interactief, maar erg komisch gemaakt.

Concurrentje pesten

Het is leuk om de concurrent te pesten. En als je het dan ook nog op een grappige manier doet, moet dat best kunnen.
Apple en Microsoft liggen natuurlijk al jaren met elkaar in de clinch. Tijdens een symposium van Apple hebben ze leuke posters (nummer 2) opgehangen. Ook in commercials is de strijd al jaren aan de gang. Wat voorbeelden: filmpje 1, 2, 3, 4, 5. Ook Coca Cola en Pepsi voeren al decennia lang strijd tegen elkaar. Ook wat voorbeelden van commercials tussen deze twee giganten: Filmpje 1, 2, 3. Natuurlijk kunnen ook de chauffeurs foutjes maken, wat denk je hiervan, of deze? Dit is natuurlijk ook geen reclame voor je bedrijf. Andere leuke voorbeelden van pesten van andere merken zijn: gebruik geen windows, weg met McDonalds, ik eet die krokodil op, Heineken komt niet uit Belgie en de Adidas maakt reclame voor andere merken.

Ik hou niet van SM

Elke goede verkoper, die serieus met zijn vak omgaat en met veel hart voor de zaak heeft gewerkt, krijgt wel eens de volgende vraag voorgelegd. “De huidige sales manager heeft een nieuwe baan gevonden, wil je hem opvolgen?” Voor veel verkopers is het bereiken van het salesmanagementschap het hoogst haalbare doel in hun commerciële carrière. Toetreden tot het managementteam, meedenken en meebeslissen over de toekomst van de organisatie en het aansturen van een groep jonge honden. Je moet als manager plannen schrijven, targets stellen en beleid formuleren. Klanten veranderen in doelgroepen, verkoopargumenten blijken ineens salestools te zijn en je voormalige collega’s zijn een dag later ‘mijn jongens en meiden’ geworden. Welkom in de wereld van SM.

Ook ik heb na enige jaren hard werken als commercieel professional een baan als sales manager aangeboden gekregen. Gretig en vol ambitie heb ik de kans aangegrepen om de verkoopafdeling binnen het bedrijf te gaan aansturen. Ik had net een tweejarige opleiding Sales Management succesvol afgerond en de jaren daarvoor reeds een stapel marketing en sales diploma’s gehaald. Ik was er helemaal klaar voor.

Aan de resultaten, complimenten van klanten en de prettige werksfeer heeft het zeker niet gelegen. Als je aan de buitenkant tegen mij als sales manager zou hebben aangekeken, vervulde ik mijn taken naar volle tevredenheid. Toch heb ik me in die jaren nooit echt op mijn plaats gevoeld.

Excel manager
In enkele maanden was het aantal dagen dat ik ‘buiten’ was teruggelopen van minimaal 3 naar maximaal 1. Steeds vaker keek ik naar Excel sheets, Powerpoint slides en dagelijkse omzetcijfers. Steeds vaker hoorde ik mezelf mijn mensen aansporen om hun bezoekverslagen en forecasts een keer op tijd in te leveren. Het aantal lijstjes dat ik voor de directie moest maken groeide van 3 per maand naar 15 per maand binnen 3 jaar tijd. Ik was een Excel manager geworden, die alleen nog met klanten communiceerde als er een puinhoop was ontstaan, die niemand anders meer kon oplossen. Alles wat ik leuk vond aan het salesvak deed ik niet meer, en alles waar ik een hekel aan had was mijn dagtaak geworden. Ik was goed in het vak, maar de passie was verdwenen en de energie was op.

Een jaar later heb ik de knoop doorgehakt. Ontslag genomen, wereldreis gemaakt en tijdens de maanden dat ik in Australië en Nieuw-Zeeland verbleef op zoek gegaan naar mijn ondergesneeuwde passies. Op een gegeven moment ben ik op een terras gaan zitten met een blocnote voor me. Ik ben een lijstje gaan maken met twee kolommen: “Waar krijg ik energie van” en “Wat kost me energie in het werk.” Toen ik een uurtje later naar mijn blaadje staarde was het allemaal duidelijk geworden. Het enige echte leuke onderdeel tijdens mijn Sales Management carrière vond ik het opleiden en coachen van mijn mensen. Hier kreeg ik energie van, meer dan ik er in moest stoppen.

Terug in Nederland ben ik binnen een week naar de Kamer van Koophandel gestapt en een trainingsbureau gestart. Zonder diploma’s, zonder klanten maar vol passie en energie. Het is de beste zakelijke beslissing die ik ooit heb genomen. Ik ken veel goede sales managers en het is voor veel van hen een prachtig vak. Maar voor mij? Zonder die jaren als SM’er te hebben gewerkt, zou ik hier nu niet zijn. Ik heb veel geleerd, maar je zult mij nooit meer achter de spreadsheets zien zitten om die wekelijkse lijstjes in te vullen. Dat laat ik aan de echte SM’ers over.

Off-topic weekend: opblazen en terugdraaien

De wereld in slow motion ziet er soms erg cool uit. Zeker als je een zandkasteel vol stopt met explosieven, de boel opblaast en het filmpje daarvan in slow motion achteruit afdraait.



Hier kun je nog een aantal voorbeelden zien. Ook een ballon gevuld met water ziet er in slow motion prachtig uit, als iemand er tegen aan stompt.

Let me entertain you: gas, water en elektriciteit

Als klein kind heb ik mezelf stukgebeten op het volgende raadsel. Uren lang briefjes vol tekenen met lijntjes om deze puzzel proberen op te lossen. Wat mij betreft ook uitstekend vermaak voor een klant of collega tijdens een saai congres of zakenreis. Het is mooie opgave om de creativiteit te prikkelen en originele oplossingen te bedenken.

De vraag: er zijn drie huizen die allemaal moeten worden aangesloten op het water, gas en elektriciteitsnet. Trek een lijn vanaf elk huis naar de drie aansluitingen, zonder dat de lijnen elkaar kruisen en zodat alle huizen zijn aangesloten op het gas, water en elektriciteitsnet.


Tegenwoordig hoef je natuurlijk niet meer met pen en papier te werken, maar kun je het gewoon als flashspelletje lekker proberen. Zonder vals te spelen is er geen oplossing te vinden. Voor de wiskundige uitleg hierover check hier. Maar originele oplossingen zijn er wel genoeg. Bijvoorbeeld dit filmpje laat zien hoe je kan winnen met het flashspelletje. Je kan ook het papier verbuigen en gaan werken in drie dimensies. Die oplossing zal ik nog niet verklappen. Die mag je zelf uitzoeken.