What's in it for me
Vrijdagmiddag, 16:00 uur. Locatie: Schiphol. Na de gebruikelijke vertragingen bij het ophalen van onze bagage, loop ik met mijn gezin richting de bus voor lang parkeren. We staan een minuutje te wachten naast het bord P3-bushalte als we worden aangesproken door een jonge man.
"Moet u naar Langparkeren P3?"
"Ja, inderdaad." antwoord ik.
"Dan staat u hier goed!"
Mijn vriendin en ik kijken elkaar verbaasd aan, als we ineens zien dat hij een pasje van de luchthaven aan zijn jas heeft hangen. "Ah, hij wil een praatje beginnen." En inderdaad begint hij zijn verhaal als we hem aankijken met opgetrokken wenkbrauwen.
"Ja, ik wil vragen of ik uw naam en e-mailadres mag noteren, namens de luchthaven. Dan krijgt u van ons een link naar een vragenformulier. Kost u een aantal minuten om in te vullen. Is dat mogelijk?"
"Tuurlijk is dat mogelijk" laat ik hem weten "maar wat heb ik aan dat onderzoek?"
"Nou wij willen u graag wat vragen stellen over uw tevredenheid met parkeren en onze nieuwe dienst Smart Parking."
"Ja, ik snap dat u allerlei zaken wil weten, maar waarom zou ik daar aan mee werken?"
"Nou de luchthaven Schiphol probeert zijn dienstverlening te verbeteren en daarom vragen wij onze klanten naar hun bevindingen."
Nu volgt een diepe zucht aan mijn kant. "Ik zal mijn vraag voor de derde maal aan u stellen. Wat heb IK als KLANT hier aan? Oftewel, u wilt tien minuten van mijn tijd gebruiken, wat staat daar dan tegenover?"
Twee glazige ogen staren mijn aan. Ik probeer dan nog maar wat. "Kijk, ik moet zo 75 Euro aftikken omdat ik een weekje mijn auto op uw parkeerterrein heb neergezet. Misschien kunt u mij wat korting aanbieden, als ik uw vragen netjes ga beantwoorden?"
"U wilt korting?"
"Of de kans op een Ipod, misschien wat Airmiles, de kans van 1 op een miljoen op een aardige prijs, de resultaten van het onderzoek in een mooi boekje, of in ieder geval iets waarom het voor mij enig gevoel van plezier zou geven, zodra er een tien minuten durend onderzoek in mijn uitpuilende mailbox gaat belanden."
"Euh. Ik sta hier gewoon om e-mailadressen op te halen voor een onderzoek. De deelnemers krijgen daar niks voor."
In ieder geval is hij eerlijk.
Triest natuurlijk om die knapen met dat verhaal de straat op te sturen. Deelnemers aan je onderzoek zijn ook klanten. Denk dan ook na wat hun belang, wensen en behoeften zijn. Salesmensen doen niet anders. Marketeers kunnen blijkbaar soms ook wel wat van salesmensen leren.