Het hotel was over het algemeen goed in orde. Goede staf, geen gezeur als je een kan koffie mee wil nemen naar je kamer na het ontbijt, rustige omgeving. Dat werk.
Maar. Ik krijg iets gratis aangeboden. "Wij hebben een gratis netwerk, waar u vrijelijk op kan inloggen." Ik vraag meteen of ik ook een betaald in plaats van gratis netwerk kan krijgen. Dat was niet mogelijk. Twee dagen lang heb ik allerlei trucs moeten uithalen om mijn mail te lezen, omdat het bereik op de kamer erbarmelijk was. Met een groep lotgenoten zit ik een aantal maal per dag op een stoeltje in een gang vlakbij een accesspoint om na talloze verbindingspogingen mijn mail te kunnen lezen.
Gegeven paard
Het hotelpersoneel keek niet echt verbaasd toen ik een felle klaagzang afstak over de gratis WIFI aansluiting. "We horen dat wel vaker meneer, maar we kunnen er niks aan doen. Het hoofdkantoor is op de hoogte van deze klachten." En je kunt een gegeven paard toch niet in de bek kijken, hoorde ik ze denken.
Als ik iets gratis krijg aangeboden ben ik tegenwoordig meteen op mijn hoede. "Gratis koffie en thee" betekent in de praktijk "gratis slootwater". "Inclusief draagtasje" resulteert in de praktijk in "kapot na een keer laten vallen omdat het slappe touwtje van het draagtasje afbrak." "Gratis verzekerd" leest als "de kans dat een claim wordt gehonoreerd door de verzekeringmaatschappij is 1 op honderd miljoen." En "Gratis aangeboden door bedrijf X" is natuurlijk niets anders dan "U staat bloot aan doorlopende reclame van bedrijf X."
Ik wil niks gratis. Wat niks kost heeft geen waarde. Gratis zaken zijn bijna nooit wat je precies wilt of nodig hebt en stellen veel te vaak teleur. Als gratis zaken tegenvallen is claimen dikwijls een onmogelijke opgave. Doe mij maar gewoon een factuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten